صحبت هایی خواندنی از لوچانو موجی
 |
لوچانو موجی مدیر اسبق باشگاه یوونتوس مصاحبه ای را با روزنامۀ سوئدی اکسپرسن انجام داده و در آن در مورد شایعات بازگشت زلاتان به ایتالیا صحبت کرده و مروری بر خاطرات خود در تیم یووه داشته است.
- چیزی رو تو زلاتان دیدم که در هیچ بازیکن دیگه ای ندیده بودم. بازیکن خاصی بود و علی رغم جثه ش کارای خارق العاده ای با توپ انجام میداد. حرکاتش توی زمین با وجود قدش، شگفت انگیز بود. همه میگفتن لیگ هلند ضعیفه و زلاتان هایپ شده. ولی من قبل خرید هر بازیکنی میرفتم تمریناتشو از نزدیک میدیدم. اون موقع هم رفتم آمستردام و بازیشو دیدم و همونجا تموم شک و شبهه هام برطرف شد...
- یادم میاد تموم همکارای ایتالیاییم ازم انتقاد میکردن که زلاتان بازیکنیه که کم گل میزنه و میخواد همه رو یه تنه دریبل کنه. و خب همه میدونیم که بعدش چی شد... شوت های مهارنشدنی میزد از فاصله های 30-40 متری و تو یووه یاد گرفت که کیفیت شوتهاش رو هم بهتر کنه. از نظر من همون موقع هم یکی از بهترین بازیکنای جهان بود. تو اولین جلسۀ تمرینی زلاتان در یووه، ازش پرسیدم که آیا کفشاشو از هلند با خودش آورده یا نه. چون معمولا بعضی بازیکنا عادت دارن که کفشای موردعلاقه شونم میارن به تیم جدیدشون. ولی اون گفت نه و منم تصمیم گرفتم یه کفش خوب واسش بگیرم و ازش پرسیدم شماره پات چنده؟ گفت 47 !! (میخنده) نزدیک بود از رو صندلی بیوفتم زمین ! هیچوقت بازیکنی که شماره پاش 47 باشه و مثه زلاتان گلهای باورنکردنی بزنه، ندیده بودم.
- خبرنگار ازش میپرسه که زلاتان در مورد شما خیلی خوب نوشته تو کتابش. بنظر میاد که رابطه تون خاصه. موجی میگه آره درسته. داریم در مورد کسی صحبت میکنیم که قبل از اینکه زلاتان ایبراهیموویچ فوتبالیست باشه، یه آدم خوبه. همیشه شهامت بیان افکارش رو داشت. مثه اونوقتی که در اینتر بازی میکرد و به همه گفت که اسکودتوهارو با یووه در زمین گرفته. همون جامهایی که بعدا ازمون گرفتن. حرفاش دقیقا نقطۀ مقابل ادعاهای بقیه بود. زلاتان تاکید کرد که یووه خودش اونقدر قوی بود که به هیچ کمکی احتیاج نداشته باشه.
- امروزم هم بطور مداوم در ارتباطیم. رابطۀ خوبی داریم. مسلما اون تو پاریسه و من در ایتالیا و کم میتونیم همو ببینیم ولی معمولا تلفنی میحرفیم. آدمیه که وقتی باهاش صحبت میکنی، حس خوبی بهت دست میده. بدون شک یکی از بازیکنای مورد علاقمه. همیشه بازیکنای فوق العاده ای داشتم ولی حسی که زلاتان بهم میداد خارق العاده و خاص بوده. وقتی از آژاکس به یووه آوردمش، همه بدببین بودن ولی دهن منتقدین رو بست. همیشه باهام در ارتباط موند حتی در سخت ترین شرایط و وقتی که همه بهم پشت کرده بودن.
- مطمئنا اگه 2013 به یووه برمیگشت میتونست بی نقص برای تیم کار کنه. با حضور زلاتان ایبراهیموویچ در خط حمله، یووه بدون شک برای افتخارات اروپایی میجنگید. کاملا مطمئنم. اما خب اون حرفا شایعات بی اساسی بودن. جایی که هست راحته و یووه هم نمیتونه از پس حقوقش بربیاد. باید ببینیم در آینده چی میشه ولی فکر میکنم تو پاریس راحته و ایتالیاییها نمیتونن از پس مخارجش بر بیان. بعید میدونم آوردنش به ایتالیا، کار راحتی باشه.
- قبل از رفتن زلاتان به بارسا، بهش هشدار دادم که فضای لازم برای بروز استعدادهاشو نخواهد داشت. هافبکها توی بارسا عملا مهاجم بودن و کل تیم میخواست گل بزنه. نتیجه هم این شد که نتونست استعدادهای بی نهایتش رو نشون بده. هرچند 17 گل هم زد اما هنوز نمیفهمم که چرا پیشنهادشون رو قبول کرد. اخیرا بازیهای تیم ملی سوئد رو دیدم و واقعا ناامید شدم. بازیکنی رو ندیدم که بتونه تو فوتبال ایتالیا خوب کار کنه. حتی بازی مالمو-یووه... استعدادی ندیدم یا بهتره بگم زلاتانی ندیدم. صعود و سقوط تیم ملی سوئد کاملا به ایبرا وابسته ست...
"جامعه مجازی هواداران باشگاه یوونتوس"
